چه چیزی از معماری پیش از تاریخ میدانید؟

چه چیزی از معماری پیش از تاریخ میدانید؟

معماری پیش از تاریخ به آغاز پیدایش انسان بر روی زمین بر می گردد، بررسی زمان پیدایش اولیه ی بشر روی کره زمین از طریق آثاری که از او باقی مانده است امکان پذیر می باشد. بررسی اولین آثار به جامانده از

انسان ها به حدود یک میلیون سال قبل بر می گردد که میتوان معماری پیش از تاریخ را به این زمان یعنی حدود یک میلیون سال قبل نسبت داد.

غار ها نخستین آثار به جا مانده از معماری پیش از تاریخ هستند که توسط انسان های اولیه ساخته شده اند. لازم به ذکر می باشد که انجام پروژه معماری و سفارش پروژه معماری این نوع معماری های قدیمی به طور خاصی انجام می گیرد.

آن ها برای در امان ماندن از حملات حیوانات وحشی و حفاظت از خود و خانواده شان در برابر سرما و گرما به زندگی در غارها روی آوردند.

بخش های مختلف غارها کاربری های متفاوتی داشته است و بر اساس این کاربری فضاهای مورد نیاز ایجاد شده

و بخش های متفاوت تنظیم شده است  که بر اساس طرح های بخش های مختلف و نقوش ایجاد

شده بر روی دیواره های غارها می توان کارکرد بخش های مختلف غار ها را مشخص نمود.

همه این ها تلاش هایی برای ایجاد فضا و به عبارتی  نوعی معماری بوده است که از آن به عنوان معماری پیش از تاریخ یاد می شود.

بررسی آثار پیش از تاریخ نشان می دهد که اعصار مختلف پیش از تاریخ شامل ۴ عصر می باشد که

در هر کدام از این دوره های معماری ویژگی های خاص ان عصر را به خود گرفته است ما در این مقاله سعی نموده ایم

دوره های مختلف پیش از تاریخ را به همراه ویژگی ها و مهم ترین آثار معماری هر دوره را که تشریح نمائیم.

عصر پارینه سنگی:

انسان های اولیه در عصر پارینه سنگی از شکار حیوانات و برگ و میوه درختان تغذیه می کردند.

آن ها برای شکار از ابزارهای اولیه ای مانند چوب، سنگ بدون تراش، ضربات مشت خود و حتی تکه های بزرگ به جامانده از حیوانات استفاده می کردند.

در این دوره انسان ها در غارها زندگی می کردند و اثرات ویژگی های معماری این دوره با بررسی نقاشی ها

و کنده کاری هایی که توسط انسان های عصر پارینه سنگی بر روی دیواره های غارها حک شده است قابل بررسی و مشاهده است.

آثار معماری این دور معمولا در اعماق غارها و جاهایی به دور از زندگی عادی افراد حک شده است.

موضوع اصلی نقاشی ها و کنده کاری های این دوره حيواناتی نظير ماموت، گاو وحشـی، گوزن، اسـب، گراز و گرگ می باشد.

مهم ترین آثار به جامانده از این دوران  غار آلتامیترا در اسپانیا  و غار لاسکوا در جنوب فرانسه می باشد.

غار آلتامیترا:

در سال ۱۸۹۷ میلادی فردی اسپانیایی به هنگام جست و جوی عتیقه در غارهای آلتامیترا سنگ های چخماق،

استخوان های تراشیده شده و آثار ابتدایی را یافت. بر روی دیواره های غار آلتامیترا از درون

نقاشی هایی مشاهده می شود که مربوط به ۱۰ یا ۱۵ هزار سال قبل از میلاد می باشند و آثار معماری پیش از تاریخ در این غار قابل مشاهده و بررسی است.

غار لاسکوا:

در سال ۱۹۴۱ در غار لاسکوا فرانسه به طور اتفاقی آثار یافت شده که بعد ها به عنوان با ارزش ترین

آثار معماری پیش از تاریخ لقب گرفتند. در عمق جدود ۴۰۰۰۰ متری این غار یک مجرای زیر زمینی برای

عبور آب وجود دارد که باستان و شناسان و مورخان آن را محل زندگی انسان ها اولیه درون این غار می دانند.

بر روی ديوار های آن نقاشی هايی از ماموت ها، گاوهای وحشی، آهو، اسب و گرگ ديده می شود.

این نقاشی ها با تكه های گل اخرایی زرد و قرمز و يا مخلوط آنها با چربی رسم شده اند.

علاوه بر این معماران این دوران از حیوانات را با شکل و حرکت بسیار طبیعی رسم نموده اند

و از وضع طبیعی غارها نیز استفاده نموده اند و آثار خود را با توجه به پستی و بلندی غار ترسیم کرده اند.

عصر میان سنگی:

در این دوران انسان ها هنوز از شکار حیوانات تغذیه و به صورت دسته جمعی در غارها زندگی می کردند.

دو اختراع مهم این عصر تراشیدن سنگ چخماق، و برافروختن آتش می باشد. از ویژگی های معماری و هنر

این عصر به موارد زیر می توان اشاره نمود:

• ظهور پیکره آدمی به صورت فردی و جمعی با حالت ها و موضوعات متنوع
• انتزاعی و خیالی شدن نقاشی ها
• پیدایش خط
• استفاده از نماد به جای تصاویر ناتورالیستی

عصر نوسنگی:

در این عصر انسان ها با دست یافتن به کشاورزی و اهلی کردم حیوانات توانستند گام هایی رادر جهت تسلط واقعی بر محیط بردارند‌.

در این دوره بشر از طبیعت جدا شده و خود به ساخت و تغییر محیط طبیعی خود اقدام نمود.

از ویژگی های مهم اين دوره صيقل دادن سنگ، زراعت، گله داری، ساختن انواع ظروف و كوزه گری و بالاخره شروع به خانه سازی بود.

خانه های ساخته شده در این دوره به شکل مدور بوده که دلایل متفاوتی را برای این نوع ساخت بر شمرده اند:

برخی معتقدند معماران این دوران از ماه و خورشید الهام گرفته اند و برخی دلیل این امر را حل کردن

مشکل ساخت سقف خانه می دانند. پی دیوارها از قلوه سنگ ساخته میشد و روی آن لايه های گلی از رسوبات

قرمز و به رنگ طبیعی و در قطعاتی به شكل خشت به ابعاد تقريبی 25×15×10 سانتی متر كلبه ها تشكيل مي داد.

ديوارها بین 40 تا 25 سانتی متر ضخامت داشته و اتاق ها نیز وسعتی در حدود 2×2.5 متر داشتند.

این نمونه مصالح مورد استفاده در تپه علی كش در دهلران خوزستان قابل مشاهده بوده است و علاقه مندان می

توانند با بازدید از این تپه اطلاعاتی در مورد معماری پیش از تاریخ به دست بیاورند.

اثارهای به جامانده در خاورمیانه از مهم ترین آثار این دوران هستند: شهر اریحا، چاتال هویوک

انقلاب نو سنگی:

در برخی از مناطق اروپا سنگ های بزرگی بر روی هم بدون استفاده از ملات قرار داده شده اند

که از ۵۰۰۰ هزار سال پیش بر جامانده اند. نخستین این سنگ ها در کنار دهکده های جنوب اسپانیا و پرتغال شناخته شده

اند این بناها  ظاهرا جنبه مذهبی داشته اند و مقبره مردگان بوده است.

دو سنگ بزرگ عمودی به عنوان پايه و سنگ بزرگ ديگری بر روی آن ها به عنوان سقف بكار رفته است كه به این آثار دولمن می گویند.

نوع ديگری از اين بناها ” منهیر “ ها نامیده شده اند که تخته سنگ های بزرگی هستند كه بطور ايستاده و

در رديف های موازی قرار گرفته اند و برخی از آن ها هم تا چند كيلومتر ادامه داشته و سازندگان آن ظاهراً

هدفی مذهبی داشته اند. گاهی اين سنگ های بزرگ به صورت دایره ایجاد می نمودند كه در این صورت

به آن ها “كروملك” می گفتند كه از شگفت انگيزترین آنها استون هنج در سالزبوری انگلستان می باشد.